ΧΙΡΟΚΑΖΟΥ ΚΟΡΕ-ΕΝΤΑ/SHOPLIFTERS
Στην επιστροφή τους στο σπίτι, μετά από μια επιχείρηση shoplifting, ο Οσάμου και ο γιος του βρίσκουν ένα μικρό κορίτσι που φαίνεται εγκαταλελειμμένο και το παίρνουν “σπίτι” τους, μια τρώγλη όπου μένουν ακόμα τρία μέλη της οικογένειας σε πλήρη φτώχεια, αλλά εμφανώς ευτυχισμένα. Όλα κυλάνε ομαλά, μέχρι που ένα ατύχημα θα φέρει στην επιφάνεια τα καλά κρυμμένα, τρομερά μυστικά της “οικογένειας”...
Με αφορμή την προβολή της ταινίας Shoplifters / Κλέφτες Καταστημάτων στο Διαγωνιστικό Τμήμα του 71ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών, όπου και βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα (και αποτελεί την πρόταση της Ιαπωνίας για το επερχόμενο ξενόγλωσσο Όσκαρ), συναντήσαμε τον κορυφαίο Ιάπωνα δημιουργό Χιροκάζου Κόρε-Έντα για μια αποκλειστική, για την Ελλάδα, τηλεοπτική συνέντευξη, στην οποία μας μίλησε για την κοινωνική υποκρισία, για το αν η πραγματική οικογένεια σου μπορεί να είναι τελικά και άλλη από εκείνη στην οποία γεννήθηκες, για τους αντιήρωες του, καθώς και για το πώς κατάφερε να έχει μια ταινία στην περασμένη Mostra και μια νέα, λίγους μήνες αργότερα, στις Κάννες, στην οποία μάλιστα, εκτός από σκηνοθέτης, είναι και σεναριογράφος και μοντέρ.
Δύο φεστιβάλ, δύο ταινίες:
Ακόμα και για τους δικούς μου ρυθμούς ήταν πολύ γρήγορο όλο αυτό που έγινε!
Να φανταστείτε, ήδη όταν ακόμα ήμουν στη Βενετία, κάναμε κάποια γυρίσματα με τις καλοκαιρινές σκηνές για τους Κλέφτες Καταστημάτων. Συνολικά, μου πήρε δυο χρόνια να ολοκληρώσω την ταινία.
Τελικά, ποια είναι η αληθινή μας οικογένεια:
Έκανα ένα φιλμ που διαγωνίστηκε εδώ πέντε χρόνια πριν, το Πατέρας και Γιος (σ.σ. Like Father, Like Son, Βραβείο της Επιτροπής) και το οποίο εξερευνούσε ακριβώς αυτό, τι είναι η οικογένεια. Τι σημαίνει για το καθένα μας. Τι μας ενώνει τελικά με τον άλλον - ο χρόνος που περνάμε μαζί του, οι κοινές εμπειρίες, ή αρκεί ο δεσμός του αίματος; Με μια έννοια, το Κλέφτες... πηγαίνει λίγο παραπέρα με αυτήν την ιδέα, και λίγο πιο τολμηρά, θα έλεγα.
Πόσο εγκληματίες είναι οι γονείς της ταινίας (αν είναι):
Ακριβώς αυτή είναι και η ερώτηση που κάνω στο κοινό. Οπότε δεν είμαι εγώ που θα δώσω αυτήν την απάντηση. Ποικίλλει ανάλογα με αυτόν που θα δει το φιλμ!
Πόσο αληθινά είναι τα γεγονότα που διαδραματίζονται στους Κλέφτες...:
Είναι ψήγματα από αυτά που βλέπουμε γύρω μας, όσο η κοινωνία στην Ιαπωνία ολοένα και φτωχαίνει. Το ακούμε στις ειδήσεις: Όλο και περισσότερες οικογένειες επιζούν πια με το να κλέβουν καταστήματα, και από απάτες με συντάξεις, γιατί δε μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Ίσως είναι και μια coming of age ιστορία:
Το κορίτσι σίγουρα βγαίνει πιο δυναμωμένο από όλη αυτήν την περιπέτεια. Το βλέπουμε κι όταν επιτέλους λέει “όχι” για πρώτη φορά στη μητέρα του. Αψηφά πια τους νόμους των μεγαλύτερων και ακολουθεί τα δικά της αισθήματα, το δικό της ένστικτο.
Χρώματα και ποίηση
Είμαι πολύ χαρούμενος με τη συνεργασία μου με τον Kondo Ryoto (σ.σ. ένας από τους καλύτερους διευθυντές φωτογραφίας αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία), με τον οποίο δουλεύω για πρώτη φορά. Ήρθε με την ιδέα να δώσουμε μια εντύπωση ναι μεν αληθινή, αλλά ταυτόχρονα και με μια αίσθηση “ποιητική”. Θέλαμε να δείξουμε ότι, παρόλη τη φτώχεια, υπάρχει και τόσος πλούτος. Χρησιμοποίησε τα έντονα χρώματα και το άπλετο φως, χρησιμοποιώντας πολλές κάμερες ταυτόχρονα, γι' αυτόν ακριβώς τον σκοπό.
Τι θα συμβεί σε αυτήν την “οικογένεια”:
Δεν μπορώ να σκεφτώ ένα μέλλον κοινό για όλους αυτούς. Ο χρόνος πάντως που πέρασαν σαν αληθινή οικογένεια θα παραμείνει μια υπέροχη ανάμνηση και, τώρα, που ζουν χωριστές ζωές, αυτό θα τους δίνει και την ενέργεια να συνεχίσουν.
- Το Κλέφτες Καταστημάτων προβάλλεται στις αίθουσες, σε διανομή One from the Heart, στις 6 Δεκεμβρίου.